Nieuws

85-jarige man durft na 40 jaar werk niet met pensioen te gaan. De reden dwingt klanten om in actie te komen.

Als er een groep mensen is die het verdient om geprezen te worden door de samenleving, dan zijn het wel onze ouderen.

Ze hebben tenslotte hun hele leven lang gewerkt aan de opbouw van het land dat we vandaag hebben en we hebben veel te danken aan onze gepensioneerden.

Ik kan me niet voorstellen hoe de wereld er vandaag zou uitzien, als bijvoorbeeld miljoenen mannen en vrouwen niet waren opgestaan tegen de tirannie van Adolf Hitler.

De 85-jarige Wendall Gill is iemand die op elke manier heeft bijgedragen aan de samenleving. Al meer dan 40 jaar werkt hij in hetzelfde McDonalds-restaurant in Kentucky en hij werkt hard. In die tijd heeft hij een warme band met personeel en klanten gekregen – alle inwoners weten wie hij is.

Het feit dat hij al zo lang een medewerker van hetzelfde bedrijf is, biedt een inkijk in het gevoel van trots en loyaliteit van Wendall.

De meeste mensen van zijn leeftijd zijn al lang geleden met pensioen gegaan, maar Wendall blijft hamburgers en friet serveren.

Op een dag vroeg zijn vriend Todd Oldfield – die vroeger bij dezelfde McDonalds werkte – waarom Wendall niet met pensioen ging en van een aantal rustige jaren van rust genoot.

Toen Todd echter de waarheid hoorde, kon hij zijn oren niet geloven – hij begreep dat hij onmiddellijk moest handelen.

Todd ontmoette Wendall voor het eerst in 1978. Toentertijd was Todd weinig meer dan een kind. Hij werkte bij McDonald’s als een manier om wat geld te verdienen, het was zijn eerste echte baantje.

Wendall was ondertussen een collega van middelbare leeftijd die probeerde zijn leven op een rijtje te krijgen.

“Ik ontmoette Wendall in juni 1978 toen ik mijn eerste baantje had; McDonald’s op Richmond Road, in Lexington, Kentucky. De eerste dag ontmoette ik Wendall; een man die de balie van de winkel schoon hield. Als je ooit in deze McDonald’s bent geweest, is het haast zeker dat je hem hebt gezien, “legde Todd uit.

Net als iedereen heeft Wendall veel rekeningen te betalen. Hij heeft echter ook andere financiële verantwoordelijkheden die de meesten niet hebben: twee geadopteerde, gehandicapte kleinkinderen die hij ondersteunt.

68 jaar lang was Wendall getrouwd met de liefde van zijn leven, Della. Ze stond altijd aan zijn zijde, hielp hem en vormde de helft van een echte, liefhebbende relatie. Maar op een dag eind augustus veranderde alles.

Todd legt uit wat er is gebeurd:

“Ik zag hem onlangs toen ik langskwam voor het ontbijt. “Wendall, hoe gaat het met je?” vroeg ik. Toen twee jongens het gesprek vanaf een tafel in de buurt beluisterden, pauzeerde Wendall en toen vertelde me dat hij zijn vrouw kortgeleden overleden was. Boom! Hij had me vaak verteld over zijn vrouw Della (83 jaar) in een gesprek.

“Ze waren meer dan 68 jaar gelukkig getrouwd geweest (bijna ongehoord vandaag de dag). Della was zijn alles; zijn ziel. Wendall is er kapot van; verloren; nu helemaal leeg. Er is niets meer over (maar hij moet nog steeds sterk zijn).

“Dit was recent. Het was zo gebeurd. Het verhaal wordt echter erger. Het bleek dat zij en Wendall een paar boodschappen hadden gedaan op Wendall’s paar vrije dagen en toen ze stopten bij de McDonald’s Wendall om wat te eten, ging de lieve dame naar het toilet en kreeg een beroerte terwijl ze daarbinnen zat. Paramedici werden gebeld en ze kwamen gelijk. Ze brachten haar naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis en ze kon maar een dag of twee leven; maar ze werd nooit meer wakker en stierf eind augustus. ‘

Maar dat was niet het ergste.

Todd vervolgt: “Wendall moet in de winkel blijven werken, langs dit toilet lopen en het dagelijks schoonmaken. Dit is wat de man doet. Deze herinnering aan wat daar is gebeurd zal hem nooit verlaten, vrees ik. En hij kan de winkel niet verlaten. Hij heeft geen geld. Hij moet doorgaan … hij moet sterk blijven. Hij moet blijven werken. Ik kan me de marteling niet voorstellen. ‘

De liefde die hij heeft voor zijn twee geadopteerde kleinkinderen is wat Wendall sterk houdt. Beide jongens hebben speciale behoeften en zijn afhankelijk van hem om alles het hoofd te bieden.

De 33-jarige John heeft autisme, terwijl de 20-jarige Justin lijdt aan Foetaal Alcohol Syndroom, een aandoening die optreedt wanneer een vrouw tijdens haar zwangerschap alcohol drinkt.

Helaas is het inkomen van Wendall laag en niet genoeg om de drie te ondersteunen. Met vrouw Della weg, is er niemand in de buurt om zelfs maar voor het huishouden te zorgen.

Voor Todd waren de omstandigheden te slecht om gewoon te negeren. Hij startte een inzamelingsactie om geld in te zamelen voor Wendall en de jongens.

Het doel was om genoeg geld op te halen voor Wendall om een goede grafsteen voor het graf van Della te kopen en om de resterende lening op twee auto’s te betalen.

“Hij is 85. Hij moet met pensioen gaan. Hij moet zich echt zorgen maken om de jongens … en hij heeft niet genoeg geld om van te leven bij zijn McDonald’s baan. Ik wil dat hij stopt met piekeren en wat tijd heeft om te rouwen. Hij is zo verdrietig. En als hij eenmaal weg is, wil ik dat deze jongens een plek hebben om te wonen,” schrijft Todd.

Dankzij de kracht van sociale media bedraagt het inkomen uit donaties momenteel een ongelooflijke $ 68.000. Todd heeft het verschuldigde geld voor Wendall en zijn kleinzonen al betaald, en een goede grafsteen betaald voor Della en de schulden van de auto’s afbetaald.

Nu heeft Wendall hoe dan ook minder zorgen. Is het niet verbazingwekkend wat mensen samen kunnen bereiken?

Deze onzelfzuchtige man gaf al zijn inkomsten zijn hele leven uit, allemaal om anderen te helpen. Nu krijgt hij eindelijk de kans om te ontspannen en te genieten.

Like en deel dit artikel als je je steun voor Wendall wilt laten zien!

Doorgaan met lezen

Nieuws

Uitkeringstrekker Ali vindt Nederland maar niks: ‘Niets met cultuur en de mensen’

De Turkse verkiezingen zijn wederom gewonnen door president Erdogan. Dus trok de 22-jarige Ali uit Utrecht de straat op om deze overwinning te vieren.

Ali zegt dat hij honderd procent Turk is. “Ik heb totaal niks met Nederland.” Maar gevraagd waarom hij dan zo blij is met de winst van Erdogan, weet hij het niet.

De jongeman legt uit: “Politiek is niet zo mijn ding, man, maar mijn familie houdt er zich wel mee bezig. Zij stemden allemaal op hem en onze president heeft toch maar mooi weer gewonnen. Nog eens 5 jaar erbij!”

Zijn ouders kwamen in 1972 naar Nederland en zo waren ze vroeger een van de vele gastarbeiders in ons land. “Mijn ouders hebben het niet simpel gehad.”

Thuis wordt ook gewoon Turks gesproken. “Mijn moeder en vader begrijpen wel Nederlands, maar ze kunnen het niet zo goed praten.”

“Toen mijn vader vroeger naar de huisarts moest, moest een familielid hem altijd begeleiden. Die moest dan vertalen wat de arts vertelde. Dat ging vroeger zo op school ook.”

Ali legt uit waarom hij Nederland maar niks vindt. “Kijk, je moet het zo zien. Mijn familie is Turks, we praten Turks, kijken Turkse televisie en eten ook Turks. Dan is het ook niet te verwonderen dat ik niks met Nederland heb.”

Ondertussen reisde hij zelf drie keer naar Turkije en daar voelt hij zich wel helemaal thuis. Maar hij is toch hier geboren? Waarom voelt hij zich ginder dan beter?

“Het is een kwestie van gevoel, man. Als ik in Turkije over straat loop, voel ik me echt enorm trots. Het is mijn cultuur, en mijn ouders komen er vandaan.”

“Dat is in Nederland toch heel anders. Ik woon hier weliswaar wel, maar ik heb niks met de mensen en de cultuur. Ze zijn niet zoals wij, weet je wel.”

Ali zegt dat hij niet veel Nederlandse vrienden heeft. “Ik spendeer het meeste tijd met mijn broeders, die net zoals ik ook Turks zijn. Zij snappen mij gewoon beter, weet je wel.”

Hij laat ook nog weten geen werk te hebben. “Ik heb Wajong, begrijp je. Van de dokter mag ik niet werken omdat ik een psych*sche **ndoening heb.”

Hoewel hij zich beter voelt in Turkije, vindt hij het ook wel een beetje fijn in Nederland. “Nee, ja, het is wel te doen hoor. Op een dag ga ik wel terug, maar nu ga ik hier nog wel een paar jaar blijven.”

Doorgaan met lezen

Nieuws

Diana (26) ruikt tussen haar benen naar vis: ‘Echt een zwaar probleem’

De 26-jarige Diana is ten einde raad. Haar probleem is dat ze daar beneden niet echt fris ruikt. Ze heeft al jaren last van een visgeur tussen haar benen.

Door deze onfrisse geur is haar relatie ook onder druk komen te staan. Een gynaecoloog vertelt nu over dit probleem en wat de vrouw eraan kan doen.

Diana zegt meteen dat dit geen grap is. “Het gaat om een soort van visgeur, die helemaal niet aangenaam is. En tijdens de daad wordt het nog veel erger.”

“Het begon allemaal toen ik voor de eerste keer met mijn echtgenoot naar bed ging. Soms valt het wel mee, maar andere keren word ik er zelf onhebbelijk van.”

“Ik bezocht tientallen artsen en verschillende medische instellingen, zelfs in Turkije. Maar ze kunnen niks vinden.”

“Ze geven me altijd antibiotica en dan is het even beter. Maar het komt telkens terug. Hert is mega irritant, en begint echt voor problemen te zorgen tussen mijn man en mij.”

Gynaecoloog Gilbert Donders zegt dat wel meer vrouwen hier last van hebben. Volgens hem mag een schade wel een geur hebben. “Sommige vrouwen hebben nu eenmaal een sterkere geur.”

“Het verhaal van Diana is relatief kenmerkend voor een **ndoening genaamd bacteri*le vagin0se.”

Bepaalde bacteriën verjagen dan de verdedigers van de schede, de zogenaamde melkzuurbacillen, en zo ontstaat er een verkeerd evenwicht van de flora in de schede. Het resultaat is dan een onaangename geur.

Volgens de dokter is dit probleem wellicht erfelijk. Er zijn aanwijzingen dat vrouwen hetzelfde patroon in hun schede hebben als hun moeder.

Hij legt uit dat de kans op deze **ndoening stijgt wanneer je minder goede weerstandskiemen hebt geërfd. Dan is de kans groter dat dit later een probleem kan worden.

“De meeste huisarts geven medicatie, waarmee het probleem even verholpen is. Maar het probleem is dat deze **ndoening zich graag opnieuw innestelt.”

“Herhaaldelijk antibiotica blijven nemen zijn we geen fan van, omdat er dan resistentie optreedt. Deze patiënten hebben een specialist nodig, die weet hoe je dit probleem aanpakt.”

De arts raadt dan ook behandeling met natuurlijke middelen zoals probiotica aan. “Wanneer je dat goed blijft opvolgen, komen er op lange termijn vaak goed resultaten.” Maar een speciaal dieet of bepaalde zepen hebben volgens hem geen invloed.

Doorgaan met lezen

Nieuws

Anita (52) ligt jarenlang met verkeerde kerel in bed: ‘Blij dat hij dood is’

In de Telegraaf-rubriek ‘Tussen de lakens’ staat een bijzonder verhaal van de genaamde Anita. De vrouw is 52 en zegt dat ze jarenlang met de verkeerde man in bed lag.

“Hij zei dat het een spel was en dat geloofde ik”, vertelt Anita. De vrouw was jarenlang getrouwd met Frits. “Vanaf het begin deed hij al rare dingen als het neerkwam op de daad. Hij wilde vaak met me naar bed. Veel te vaak zelfs.”

“Als ik geen zin had, begon hij aan te dringen. Ook kocht hij constant setjes lingerie, die ik eigenlijk niet aan wilde doen. Ze waren bovendien ook nog eens ordinair.”

Maar Frits was altijd blij als ze het dan voor hem aantrok. “En daarom deed ik dat toch maar, hij werd er vreselijk opgewonden van.”

“In het dagelijkse leven was Frits een goede man en lieve vader voor onze kinderen. Maar in bed was hij een andere persoon.”

“Dan zei hij dingen als: ‘Hier lust je wel pap van he, vuile h*er. Het was dikwijls nog veel erger, maar dat kan ik hier niet delen. Eigenlijk schaam ik me er wel voor.”

Voor Frits was het alleen maar een spel. Maar Anita had er alsmaar meer moeite mee. “Ik kan me niet voorstellen dat er vrouwen zijn die dit leuk vinden.”

Anita vervolgt: “Ik ben een pleaser, dus heb ik mij er nooit tegen verzet. Ik deed maar wat hij fijn vond, dat is mijn karakter ook. Uit mezelf wil ik niet zo snel.”

Ze zegt dat Frits haar gebruikte. Hij had haar moeten vragen naar haar wensen en behoeften, maar dat deed hij nooit.

“Gelukkig was Frits niet zo van de lange sessies. Na enkele minuten kwam hij al. Zo kon ik het volhouden. Ik wist dat het snel voorbij zou zijn.”

Drie jaar geleden werd Frits ineens ziek en toen veranderde alles. Zijn toenaderingen stopten abrupt. “Dat klinkt misschien hard, maar ik was daar eigenlijk dolblij mee.”

De man begon op enkele maanden tijd totaal af te takelen. Van die sterke man bleef niks meer over. “Zijn d00d kwam als een opluchting’, vertelt Anita. “Ik vond het heel moeilijk om hem te zien lijden.”

Anita zegt dat ze in het bed niet meteen gelijkgestemd waren, maar dat ze het verder wel goed met mekaar konden vinden. “Ook was hij de beste vader voor mijn kinderen die ik maar kon wensen.”

Op aanraden van een collega ging ze na zijn overlijden wel weer daten. De eerste keer was een misser, maar met de tweede date zat het meteen goed.

“Bij Job heb ik een goed gevoel”, aldus Anita. “Na twee korte dates ging ik met hem naar huis en deden we het. Nadat hij klaar was, moest ik huilen.”

Ze vertelde Job dat Frits er jarenlang niets van terecht had gebracht. “Dat had ik eigenlijk niet mogen doen, maar ik moest het gewoon kwijt.”

Nu is ze dolgelukkig tussen de lakens. Al die jaren heeft Frits wellicht nooit geweten dat Anita het niet lekker vond in bed. “Achteraf gezegd had ik dat gewoon tegen hem moeten zeggen.” Met haar verhaal wil Anita andere vrouwen inspireren om altijd open en eerlijk te zijn over hun ervaringen tussen de lakens.