De oudere generaties in de samenleving hebben zoveel bijgedragen tijdens hun dagen. Ze hebben in veel verschillende perioden geleefd en hebben natuurlijk een goed begrip van hoe dingen in de loop van de tijd zijn veranderd. Een bijproduct hiervan is dat ze een onschatbare levenservaring hebben, die ontbreekt bij jonge mensen.

Helaas is dit niet altijd een feit dat gerespecteerd wordt. Jonge mensen kunnen soms denken dat ze het beter weten dan hun ouderen, zonder er veel over na te denken. Dit was precies wat er gebeurde toen een oude vrouw zich een weg baande naar een kassa in een supermarkt. Hun daaropvolgende gesprek is viraal gegaan, meer dan 1,5 miljoen keer gedeeld op Facebook – het is niet echt moeilijk om te zien waarom.

Het is onduidelijk of dit een volledig fictief verhaal is, of dat de wortels verloren zijn gegaan in de uithoeken van Facebook. Voor mij is de herkomst ervan niet zo belangrijk als de inhoud.

In ieder geval begint het met een oude vrouw die de kassière nadert die haar tassen zou inpakken. De kassière drong er bij de vrouw op aan haar eigen tassen mee te nemen naar de winkel omdat “plastic zakken niet goed zijn voor het milieu”.

De oudere vrouw verontschuldigde zich en probeerde uit te leggen: ‘We hadden dit ‘groene ding ‘ niet in mijn tijd.´

In plaats van dit antwoord te accepteren, zei de kassière: ‘Dat is ons probleem vandaag. Je generatie gaf niet genoeg om onze omgeving te sparen voor toekomstige generaties. ‘

Op dat moment reageerde de oude vrouw uitstekend. Haar antwoord is iets dat iedereen moet lezen en begrijpen.

De oude vrouw besloot dat ze niet meer zou nemen en zei:

‘Toen brachten we melkflessen, frisdrankflessen en bierflessen terug naar de winkel. De winkel stuurde ze terug naar de fabriek om te worden gewassen en gesteriliseerd en bijgevuld, zodat ze steeds dezelfde flessen konden gebruiken. Dus ze zijn echt gerecycled. Maar we hadden niet dat ‘groene ding’ in onze tijd. ‘

Ze vervolgde: ‘Supermarkten pakten onze boodschappen in bruine papieren zakken die we hergebruiken voor tal van dingen. Meest gedenkwaardige naast huishoudelijke vuilniszakken was het gebruik van bruine papieren zakken als boekomslagen voor onze schoolboeken. Dit was om ervoor te zorgen dat openbaar bezit (de boeken die voor ons door de school werden verstrekt) niet werd geschonden door onze krabbels. Toen konden we onze boeken personaliseren met de bruine papieren zakken. Maar jammer dat we toen niet het “groene ding” deden. ‘

De kassière deinsde terug, maar de oude dame bleef praten.

‘Toen hadden we één tv of radio in huis – geen tv in elke kamer. En de tv had een klein scherm ter grootte van een zakdoek, Niet een scherm ter grootte van half Nederland. In de keuken werd alles met de hand geroerd omdat we geen elektrische machines hadden om alles voor ons te doen. Als we een breekbaar artikel verpakten om met de post mee te sturen, gebruikten we oude kranten om het op te vangen, niet piepschuim of plastic noppenfolie. Destijds deden we geen machine aan vol benzine om het gazon te maaien. We gebruikten een maaier die op menselijke kracht liep. We oefenden door te werken, dus we hoefden niet naar een fitness om op loopbanden te lopen die op elektriciteit werken. Maar je hebt gelijk; we hadden toen niet het “groene ding”. ‘

Op dit moment had een andere kassière een rij in een andere kassa geopend. De oude vrouw was echter nog niet klaar.

Ze ging verder: ‘Toen wasten we de luiers van de baby omdat we de soort die weggegooid werden niet hadden. We droogden kleren aan een lijn, niet in een energie-schrokkende machine die 220 volt verbrandde. Wind- en zonne-energie maakten onze kleren in onze jaren droog. Kinderen kregen van hun broers of zussen kleding, niet altijd gloednieuwe kleding. ‘

‘In die tijd namen mensen de tram of een bus en kinderen reden met hun fiets naar school of liepen in plaats van hun moeders in een 24-uurs taxiservice te veranderen in de enorme gezinsauto´s.

Toen bereikte de oude dame eindelijk haar hoogtepunt:

‘Is het niet droevig dat de huidige generatie betreurt hoe verspillend wij oude mensen waren, alleen omdat we toen niet het’ groene ding ‘hadden?’

Natuurlijk had de kassière niks terug te eggen. De oudere dame pakte haar eigen spullen en verliet de winkel. Ik ben er zeker van dat de jonge dame twee keer zal nadenken voordat ze de oudere generatie gaat aanvallen op het gebied van milieubewustzijn. Jongeren denken vaak dat ze het beste weten, en hoewel dat soms het geval is, is het altijd belangrijk om naar de oudere mensen in de samenleving te luisteren die dingen hebben gezien en gedaan die hun jongere tegenhangers niet hebben gedaan.

Deel dit verhaal alsjeblieft als je het ermee eens bent en vond dat de oudere vrouw een perfecte reactie had!