Nieuws

Jongen laat een hond met een brief achter buiten school. Wat er opgeschreven staat verplettert mijn hart.

Nu Kerstmis steeds dichterbij komt, is het nu de tijd dat mensen serieus gaan nadenken over wat ze zouden kunnen kopen in termen van geschenken voor geliefden. Dat kopen verschilt van persoon tot persoon. Sommigen doen het rustig aan, anderen pakken groots uit.

Iets waar miljoenen kinderen elk jaar om vragen – en iets waarop elke ouder in december zich opnieuw moeten voorbereiden – is een huisdier. Meestal een hond of een kat.

Natuurlijk, ondanks de beloften en de pleidooien, ondanks het feit “maar mama, ik beloof ervoor te zorgen”, is een levend wezen teveel verantwoordelijkheid voor een jong kind. Als je als volwassene niet over de tijd of de middelen beschikt om voor de juiste manier voor een hond of kat te zorgen, neem er dan ook geen…

Op een nacht in december deed een conciërge zijn gebruikelijke ronde op de school waar hij werkte. Terwijl hij schoon maakte, werd er op de deuren bij de hoofdingang geklopt.

Omdat hij dacht dat het vreemd was dat iemand zo laat aanklopte, ging hij op onderzoek uit. Toen hij dichterbij kwam, zag hij het silhouet van een jonge jongen aan de andere kant, maar tegen de tijd dat hij de deuren opendeed, was de jongen verdwenen.

In zijn plaats stond een kartonnen doos, met een briefje. Volgens Animal Channel lag er een kleine zwarte pup in de doos.

Publiée par Detroit Pit Crew Dog Rescue sur Samedi 9 décembre 2017

De notitie luidde:
“Je had geen huis, en het was zo koud dat ik het je wilde geven. Ik moet je laten gaan, vind het een leuk thuis – dank je. “

De conciërge las het bericht en wist dat er iets moest worden gedaan met betrekking tot de pup. Hij was op de hoogte van een leraar op zijn school die van honden hield, dus belde haar.

Publiée par Detroit Pit Crew Dog Rescue sur Samedi 9 décembre 2017

Ze stemde ermee in om de puppy naar huis te brengen en noemde haar “Sneeuwvlok”. Helaas was ze niet in staat om haar permanent te houden, maar was ze bereid iets te doen om een liefdevol huis voor haar te vinden.

Ze nam eerst contact op met een plaatselijk dierenasiel, Detroit Pit Crew Dog Rescue, in de hoop dat ze ondersteuning konden bieden.

Ze spraken af om de puppy op te halen en ervoor te zorgen dat Sneeuwvlok werd onderzocht en de noodzakelijke vaccinaties van een dierenarts zou krijgen.

Publiée par Detroit Pit Crew Dog Rescue sur Samedi 9 décembre 2017

Na haar injecties werd Sneeuwvlok teruggebracht naar het asiel, waar het proces om een thuis te vinden kon beginnen.

Op 21 december 2017 vond Sneeuwvlok haar nieuwe thuis, net op tijd voor Kerstmis. De familie houdt van hun nieuwe hond, en de hond houdt ook van hen.

Het is zeer waarschijnlijk dat de kleine jongen die Sneeuwvlok vond op die koude nacht haar leven redde. Zonder hem zou de hond alleen zijn gestorven.

Dankzij zijn snelle denken zal Sneeuwvlok opgroeien in een liefdevol huis waar ze alle liefde en genegenheid krijgt die een hond verdient.

Deel dit hartverwarmende verhaal met je vrienden en familie op Facebook, zodat meer mensen het kunnen lezen!

Doorgaan met lezen

Nieuws

Uitkeringstrekker Ali vindt Nederland maar niks: ‘Niets met cultuur en de mensen’

De Turkse verkiezingen zijn wederom gewonnen door president Erdogan. Dus trok de 22-jarige Ali uit Utrecht de straat op om deze overwinning te vieren.

Ali zegt dat hij honderd procent Turk is. “Ik heb totaal niks met Nederland.” Maar gevraagd waarom hij dan zo blij is met de winst van Erdogan, weet hij het niet.

De jongeman legt uit: “Politiek is niet zo mijn ding, man, maar mijn familie houdt er zich wel mee bezig. Zij stemden allemaal op hem en onze president heeft toch maar mooi weer gewonnen. Nog eens 5 jaar erbij!”

Zijn ouders kwamen in 1972 naar Nederland en zo waren ze vroeger een van de vele gastarbeiders in ons land. “Mijn ouders hebben het niet simpel gehad.”

Thuis wordt ook gewoon Turks gesproken. “Mijn moeder en vader begrijpen wel Nederlands, maar ze kunnen het niet zo goed praten.”

“Toen mijn vader vroeger naar de huisarts moest, moest een familielid hem altijd begeleiden. Die moest dan vertalen wat de arts vertelde. Dat ging vroeger zo op school ook.”

Ali legt uit waarom hij Nederland maar niks vindt. “Kijk, je moet het zo zien. Mijn familie is Turks, we praten Turks, kijken Turkse televisie en eten ook Turks. Dan is het ook niet te verwonderen dat ik niks met Nederland heb.”

Ondertussen reisde hij zelf drie keer naar Turkije en daar voelt hij zich wel helemaal thuis. Maar hij is toch hier geboren? Waarom voelt hij zich ginder dan beter?

“Het is een kwestie van gevoel, man. Als ik in Turkije over straat loop, voel ik me echt enorm trots. Het is mijn cultuur, en mijn ouders komen er vandaan.”

“Dat is in Nederland toch heel anders. Ik woon hier weliswaar wel, maar ik heb niks met de mensen en de cultuur. Ze zijn niet zoals wij, weet je wel.”

Ali zegt dat hij niet veel Nederlandse vrienden heeft. “Ik spendeer het meeste tijd met mijn broeders, die net zoals ik ook Turks zijn. Zij snappen mij gewoon beter, weet je wel.”

Hij laat ook nog weten geen werk te hebben. “Ik heb Wajong, begrijp je. Van de dokter mag ik niet werken omdat ik een psych*sche **ndoening heb.”

Hoewel hij zich beter voelt in Turkije, vindt hij het ook wel een beetje fijn in Nederland. “Nee, ja, het is wel te doen hoor. Op een dag ga ik wel terug, maar nu ga ik hier nog wel een paar jaar blijven.”

Doorgaan met lezen

Nieuws

Diana (26) ruikt tussen haar benen naar vis: ‘Echt een zwaar probleem’

De 26-jarige Diana is ten einde raad. Haar probleem is dat ze daar beneden niet echt fris ruikt. Ze heeft al jaren last van een visgeur tussen haar benen.

Door deze onfrisse geur is haar relatie ook onder druk komen te staan. Een gynaecoloog vertelt nu over dit probleem en wat de vrouw eraan kan doen.

Diana zegt meteen dat dit geen grap is. “Het gaat om een soort van visgeur, die helemaal niet aangenaam is. En tijdens de daad wordt het nog veel erger.”

“Het begon allemaal toen ik voor de eerste keer met mijn echtgenoot naar bed ging. Soms valt het wel mee, maar andere keren word ik er zelf onhebbelijk van.”

“Ik bezocht tientallen artsen en verschillende medische instellingen, zelfs in Turkije. Maar ze kunnen niks vinden.”

“Ze geven me altijd antibiotica en dan is het even beter. Maar het komt telkens terug. Hert is mega irritant, en begint echt voor problemen te zorgen tussen mijn man en mij.”

Gynaecoloog Gilbert Donders zegt dat wel meer vrouwen hier last van hebben. Volgens hem mag een schade wel een geur hebben. “Sommige vrouwen hebben nu eenmaal een sterkere geur.”

“Het verhaal van Diana is relatief kenmerkend voor een **ndoening genaamd bacteri*le vagin0se.”

Bepaalde bacteriën verjagen dan de verdedigers van de schede, de zogenaamde melkzuurbacillen, en zo ontstaat er een verkeerd evenwicht van de flora in de schede. Het resultaat is dan een onaangename geur.

Volgens de dokter is dit probleem wellicht erfelijk. Er zijn aanwijzingen dat vrouwen hetzelfde patroon in hun schede hebben als hun moeder.

Hij legt uit dat de kans op deze **ndoening stijgt wanneer je minder goede weerstandskiemen hebt geërfd. Dan is de kans groter dat dit later een probleem kan worden.

“De meeste huisarts geven medicatie, waarmee het probleem even verholpen is. Maar het probleem is dat deze **ndoening zich graag opnieuw innestelt.”

“Herhaaldelijk antibiotica blijven nemen zijn we geen fan van, omdat er dan resistentie optreedt. Deze patiënten hebben een specialist nodig, die weet hoe je dit probleem aanpakt.”

De arts raadt dan ook behandeling met natuurlijke middelen zoals probiotica aan. “Wanneer je dat goed blijft opvolgen, komen er op lange termijn vaak goed resultaten.” Maar een speciaal dieet of bepaalde zepen hebben volgens hem geen invloed.

Doorgaan met lezen

Nieuws

Anita (52) ligt jarenlang met verkeerde kerel in bed: ‘Blij dat hij dood is’

In de Telegraaf-rubriek ‘Tussen de lakens’ staat een bijzonder verhaal van de genaamde Anita. De vrouw is 52 en zegt dat ze jarenlang met de verkeerde man in bed lag.

“Hij zei dat het een spel was en dat geloofde ik”, vertelt Anita. De vrouw was jarenlang getrouwd met Frits. “Vanaf het begin deed hij al rare dingen als het neerkwam op de daad. Hij wilde vaak met me naar bed. Veel te vaak zelfs.”

“Als ik geen zin had, begon hij aan te dringen. Ook kocht hij constant setjes lingerie, die ik eigenlijk niet aan wilde doen. Ze waren bovendien ook nog eens ordinair.”

Maar Frits was altijd blij als ze het dan voor hem aantrok. “En daarom deed ik dat toch maar, hij werd er vreselijk opgewonden van.”

“In het dagelijkse leven was Frits een goede man en lieve vader voor onze kinderen. Maar in bed was hij een andere persoon.”

“Dan zei hij dingen als: ‘Hier lust je wel pap van he, vuile h*er. Het was dikwijls nog veel erger, maar dat kan ik hier niet delen. Eigenlijk schaam ik me er wel voor.”

Voor Frits was het alleen maar een spel. Maar Anita had er alsmaar meer moeite mee. “Ik kan me niet voorstellen dat er vrouwen zijn die dit leuk vinden.”

Anita vervolgt: “Ik ben een pleaser, dus heb ik mij er nooit tegen verzet. Ik deed maar wat hij fijn vond, dat is mijn karakter ook. Uit mezelf wil ik niet zo snel.”

Ze zegt dat Frits haar gebruikte. Hij had haar moeten vragen naar haar wensen en behoeften, maar dat deed hij nooit.

“Gelukkig was Frits niet zo van de lange sessies. Na enkele minuten kwam hij al. Zo kon ik het volhouden. Ik wist dat het snel voorbij zou zijn.”

Drie jaar geleden werd Frits ineens ziek en toen veranderde alles. Zijn toenaderingen stopten abrupt. “Dat klinkt misschien hard, maar ik was daar eigenlijk dolblij mee.”

De man begon op enkele maanden tijd totaal af te takelen. Van die sterke man bleef niks meer over. “Zijn d00d kwam als een opluchting’, vertelt Anita. “Ik vond het heel moeilijk om hem te zien lijden.”

Anita zegt dat ze in het bed niet meteen gelijkgestemd waren, maar dat ze het verder wel goed met mekaar konden vinden. “Ook was hij de beste vader voor mijn kinderen die ik maar kon wensen.”

Op aanraden van een collega ging ze na zijn overlijden wel weer daten. De eerste keer was een misser, maar met de tweede date zat het meteen goed.

“Bij Job heb ik een goed gevoel”, aldus Anita. “Na twee korte dates ging ik met hem naar huis en deden we het. Nadat hij klaar was, moest ik huilen.”

Ze vertelde Job dat Frits er jarenlang niets van terecht had gebracht. “Dat had ik eigenlijk niet mogen doen, maar ik moest het gewoon kwijt.”

Nu is ze dolgelukkig tussen de lakens. Al die jaren heeft Frits wellicht nooit geweten dat Anita het niet lekker vond in bed. “Achteraf gezegd had ik dat gewoon tegen hem moeten zeggen.” Met haar verhaal wil Anita andere vrouwen inspireren om altijd open en eerlijk te zijn over hun ervaringen tussen de lakens.